Zorg

Deze week bezocht ik een echtpaar. Een van hen lijdt aan de ziekte Alzheimer. Eigenlijk lijden ze er allebei aan, want een ziekte zoals Alzheimer heb je niet alleen. Langzaam de controle verliezen, dingen vergeten, naar een dagopvang moeten omdat je niet meer thuis kunt zijn, de zin in alles verliezen, het is een nare ziekte met grote impact. Maar dit geldt niet alleen voor de patiënt, ook voor degene die ernaast staat. Je zorgen maken als je je partner alleen thuis achterlaat, een beroep moeten doen op mantelzorgers omdat je het anders niet redt, de toekomst in duigen zien vallen. De progressiviteit van de ziekte stemt somber. Zo’n ziekte heb dus niet alleen, maar samen. Samen leven betekent dan dus ook, helaas, samen lijden.

Want wat kan er veel op mensen afkomen! Het bezoek was voor mij een spiegel. Je kunt over zorg praten, over onderwijs, over #bedbadbrood, maar als je er niet in zit, weet je niet goed waar je het over hebt. En dus moet je voorzichtig zijn. Zorg gaat over mensen. Politiek gaat over mensen. En dus ook: als wij ons als CDA inzetten voor betere zorg, voor een sterker Gouda, voor aandacht voor de menselijke maat, wat betekent dat dan? Hoe kunnen we lokaal het verschil maken? Wat is de rol van de politiek hierin? Wat mij betreft stevige vragen om over door te denken.

Wat is dan nog wat telt? Aandacht, een luisterend oor, een arm om je heen. De warmte van mensen. Even kunnen uitrusten. De zorgen van je af kunnen praten. De zorg blijft, de ziekte verdwijnt er niet door, maar het is zo belangrijk om er voor mensen te zijn. Om oog te hebben voor elkaar in goede en slechte tijden. En ja, in dit geval komt veel neer bij de kinderen. Hoe belangrijk en waardevol zijn dan goede verhoudingen in gezinnen en families. Dat je voor elkaar kunt en wilt zorgen. Ik denk dat deze mensen, die veelal onder de radar blijven, onze waardering verdienen. Zij zorgen voor de zorg!

De CDA-fractie in Gouda heeft aandacht voor mantelzorgers en waardeert hen zeer. Graag wil de fractie organisaties die mantelzorg leveren, ondersteunen. Maar ook breder, raadslid Eppy Boschma heeft zorg in haar portefeuille en belegt regelmatig sessies om over de zorg door te praten. Zorg gaat over mensen – niet over protocollen of aantal minuten voor een handeling. Zorg gaat niet over cijfers, maar over mensen. De kwaliteit van leven is niet in cijfers uit te drukken – laten we als CDA ons er niet bij neerleggen dat economische afwegingen steeds belangrijker worden in de zorg.

Wat ik meenam uit de ontmoeting is dat ziekte en mantelzorg geen keuzes zijn. Dat klinkt logisch, maar soms worden de scheidslijnen scherp getrokken alsof ziekte, werkloosheid, illegaliteit een keuze is. Je zegt niet op een dag: laat ik werkloos worden. Of: laat ik mantelzorger worden. Dat is een groot verschil met vrijwilligerswerk, waar je bewust voor kiest. Mantelzorg is misschien wel een morele verplichting. Als je vader ziek wordt, dan heb je als zoon of dochter een verantwoordelijkheid. We moeten oppassen dit politiek te verzilveren door mantelzorg te formaliseren – alsof liefde en genegenheid afdwingbaar zijn. De ‘gratis’ zorg die deze mensen verlenen, is onbetaalbaar. En daar gaat het ons om: zorgen voor elkaar, oog hebben voor elkaar, verantwoordelijkheid nemen. Want de zorg verdient onze zorg!


Hans Alderliesten, voorzitter CDA Gouda, alderliestenJ@gmail.com

Gepubliceerd op www.cda.nl/Gouda

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *