Nog niet zolang geleden werd Abraham Kuyper (1837-1920) aangesproken met de titel waar we nu Mark Rutte mee aanspreken: minister-president. Kuyper was een alleskunner. Alpinist, reiziger, wetenschapper, activist, journalist, staatsman (Johan Snel, De zeven levens van Abraham Kuyper, 2020). Afgewisseld, meestal tegelijk. Het is honderdjaar geleden dat Kuyper stierf. Coronajaar en Kuyperjaar dus. ‘Wat meer licht in de donkerheid dezer sombere dagen te brengen, vervroolijkt huis en hart,’ schrijft hij in de bundel Vier uwe vierdagen. Voor wie te snel conclusies trekt: Kuyper heeft het niet zo op kerstbomen, kerstpartijtjes en kerstamusement. Het is in schril contrast met die allereerste keer, hetzij in stal of grot. En hoe vergaat het de moderne Maria en Jozef, spiegelt Kuyper. Bestaan ze nog? Aan de randen van Europa misschien? Of dichterbij, in het winkelcentrum, in de eigen straat? Zou er voor de boom en de krans wel plaats zijn maar voor hen niet?