Mondkapjes hebben geen eenvoudig bestaan. Veel mensen wensen er geen te dragen – ook niet na een dringend advies. Het valt op dat ongeveer de helft van de mensen er een draagt, het zijn vooral senioren zijn die zich onbedekt door gangpaden wurmen. In Frankrijk gedoopt tot ‘masque solidaire‘ – prachtig staaltje framing. In de roos: je draagt een mondkapje niet voor jezelf. Vooralsnog vind ik het een hoop gedoe: check of je er een bij je hebt, het frommeltje in je jaszak, beslagen brilglazen. Ernstiger vind ik dat we verstoken zijn van een glimlach van de ander. Aan het einde van hun bestaan worden ze afgedankt, je treft ze overal in de publieke ruimte, geen woordje van dank, niks. De Britse essayist Dalrymple schreef in Litter: How Other People’s Rubbish Shapes Our Lives: zwerfvuil getuigt van diepgaande onsociale manieren. We hebben, naar ik vrees, ook te maken met een gedragscrisis.
Pingback: Pandemic Times - 22 - Nonchalanche - Hans Alderliesten