Pandemic Times – 44 – Lachen
In Of/Of vertelt de Deense existentialist Søren Kierkegaard (1813-1855) over een clown. Achter de coulissen in het theater is brand uitgebroken. Een clown spoedt zich naar het publiek om hen… Read more »
Pandemic Times – 43 – Flarden
… een tandje bijzetten … natuurlijk hoop je altijd op nog meer … mensen maken zich zorgen … helpt als de kersttafel weer iets groter is …. paar mogelijke verruimingen… Read more »
Pandemic Times – 42 – Voluit op het orgel
COVID-19 gaat niet aan kerkgangers noch aan organisten voorbij. Sinds maart zijn erediensten sterk versoberd, met uiteraard veel variaties op het thema – ieder in zijn (of haar) klein hoekje…. Read more »
Pandemic Times – 41 – Uitgang
Op de zaterdagmarkt word ik tegengehouden door een handhaver. Met een resoluut gebaar wijst hij de andere kant op. Of ik de looprichting wil respecteren. Hoe kan ik de talloze… Read more »
Pandemic Times – 40 – Sirene
Een prachtig openingsconcert vanmorgen, het goudkleurige tafereel tegen een azuurblauwe hemel. Lang kon ik er niet van genieten, om me heen klonken sirenes. Eerst in de verte, later dichterbij. Het… Read more »
Pandemic Times – 39 – Virtueel
Het lijkt erop alsof we een virtueel leven leiden. Althans, de thuiswerkers onder ons. In deze pandemie ben je een gezegend mens als je fysiek werk hebt, buiten, onder de… Read more »
Pandemic Times – 38 – Leeg en licht
‘Altijd dit lege hart, altijd.’ Zo luidt de laatste regel van het beroemde gedicht November van J.C. Bloem. Leeg is vandaag de trein. Leeg het stationsplein bij Hoog Catharijne. Leeg zijn… Read more »
Pandemic Times – 37 – Supermarkt
Er zijn gedragingen die voorheen als hoffelijk werden gezien, maar dat nu niet meer zijn. Iemand een hand geven, hoesten met een hand voor je mond, dichterbij iemand komen naar… Read more »
Pandemic Times – 36 – Eén of twee
Het viel me afgelopen weekend op: het is druk buiten. Als cafés gesloten zijn en bezoek aan familie niet mogelijk is, dan gaan we de natuur in, moeten we gedacht… Read more »
Pandemic Times – 35 – Catalpa
Het zijn stille getuigen, de bomen om ons heen. Ze zien soortgenoten vallen, breken en barsten. Ons komen en gaan wordt door hen geregistreerd. Zouden ze wel eens wakker gelegen… Read more »