Augustinus heeft vanuit filosofisch-theologisch perspectief geschreven over de kracht van het geheugen en de tragiek van het vergeten. Augustinus heeft aandacht voor de kwetsbaarheid van de menselijke natuur. Het radicaal aanvaarden van de ander, hoe kwetsbaar diens positie ook is, is een belangrijk uitgangspunt. Augustinus’ relationele mensbeeld mondt uit in een pleidooi voor een solide sociale basis; een responsieve en persoonsgerichte omgang met mensen met dementie en hun naasten schreef ik in Radix.